Këshilla/Blog
Depresioni…
22.10.2018
Pershendetje stafi jam nje djale 20 vjec dhe vazhdoj shkollen e larte, jemi nje familje me 4 pjestar po punoj vetem un dhe nena ime une marre nje rroge me pak se 200 mij ndersa mamaja merr nje rroge te mjaftueshme. Po problemi qendron te babai im i cili nuk punon fare as qe do tia dije (edhe pse thote se do filloj pune) ai thjesht rri gjith diten mer borxhe kur ne kemi 2 kredi dhe jetojme me shpi me qera ka raste qe jemi dhe diten e dyte pa leke dhe gjith ky stres me bie une si djal 20 vjecar qe jam s kam koker leku per 1 kafe e jo me te flas per makin apo patenten e gjera te tjera qe shoqeria ime i ka …Jam ne nje stres shum te madh saqe nuk ha nuk flas me askend nga pesha kam ren do te thoja qe jam edhe ne depresion ne mendje me kan kaluar lloj lloj mendimesh madje dhe ate te vetevrasjes nuk di cte bej me
Ju lutemi që komentet tuaja të jenë mbështetëse dhe jo gjykuese ndaj të tjerëve. Faqja administrohet, ndaj komentet postohen vetëm pas aprovimit nga administratori.
Pershendetje, jam njeri i thjesht kjo qe po thua ti eshte shume pune e thjesht ta zgjidhesh , te njejten gje kam kaluar dhe une ne familjen time, peinderit i kam te divorcuar qe 10 vite para 10 viteve punonte vetem mamaja ime, ishim ne qera kishim sakrifica jetesore e shum gjera qe si flas dot ne thelb,, ka pas moment kur kemi m et ne udhkryq sa e veshtie por un kam vazhdu etj etjeee kam kryer studimet pa lek qe me eshte dukur vetja njeri hiq por prap e vazhdojaaaaa sepse kam thon une mundemmmm ,,mos harro nje gje gjithmon ne brendsin time jam ndjer me vlera dhe vlerat e mia dhe te tuat nuk blihen me para,pse ti nuk ke lek ke vlera mos e harro dhe ajo qe ti gjendesh ne ate situat nuk eshte asgje eshte kaluese jete sakrificash nuk ke pse mendon gjera te tilla,,, thjesht duhet te jesh i fort te vazhdosh sepse ne jete kemi.sprova te ndryshme dheee nuk duhet tna kaploj ligsia qe te themi”unedua vdekjen” jooo sepse ajo qe ti ndjen sot qe te duket tmwruese te ben te fort neser andaj vazhdo jeta nuk eshte lek te betohem te njejten gje e kam mendu dhe un nje koh po sot nuk e mendoj ashtu ,,
Pershendetje dhe faleminderit qe ke marre kurajon te ndash me ne situaten problematike qe ndodh ne familjen tende. E kuptoj qe gjendesh ne nje situate aspak te lehte, por eshte e rendesishme qe te mos humbasesh shpresen dhe optimizmin.
Situate qe ti pershkruan eshte vertete e veshtire, por behet me e veshtire sepse ti ke marre persiper te kryesh rolin nga I cili duket se ka hequr dore babai yt. E kuptoj dhe vleresoj qe ti je nje i ri i pergjegjshem qe perpiqesh te ndihmosh familjen tende me aq mundesi sa ke, nderkohe qe sheh se si babai nuk shfaq te njejtin nivel perkushtimi. Ajo cfare eshte e nevojshme qe te kuptosh eshte qe veprimet dhe mos-veprimet e babait tend nuk jane pergjegjesia jote, dhe qe ti mund te mbash pergjegjesi vetem per veten tende. E kuptoj qe kulturalisht ndjehesh pergjegjes per gjithcka ndodh brenda familjes tende, por eshte e nevojshme ta shoheshpak me objektivisht. Pergjegjesia ndahet mes te gjithe anetareve, keshtu qe ti mund te mbash vetem pjesen tende.
Nuk e di se sa te mundur e ke ti diiskutosh keto gjera me familjen tende, por eshte e rendesishme qe te mos I bluash vetem me veten, sepse shpesh nejemi gjykatesit me te eger te vetes. Gjej dike, nje mik apo shok te mire qe te mmund te flasesh. Perpiqu te kuptosh se cfare realisht ke ti mundesi te besh dhe cfare eshte jashte mundesive te tua. Ndjehu krenar per pergjegjesite qe ti ke marre dhe perpiqu te organizosh jeten tende qe tem und te marresh edhe kenaqesi, jo vetem pergjegjesi dhe stress. Eshte e rendesishme ti kthehesh rutines se shendeteshme, perfshi, gjumin, te ngrenit dhe zbavitjes.
Uroj qe kjo situate te zgjjidhet sa me shpejt,
Ermali