Këshilla/Blog

08.02.2019

Pershendje,jam nje djale 24 vjec qe nga femijeria kam qene tip i ndjeshem ndaj emocioneve te jashtme kam pasur mungese vetebesimi qe nga femijeria kisha frike pa ndonje arsye por nuk e shprehja me asnje friken qe kisha dmth jetoja me friken se po ta shprehja ate frike do te me paragjykonin per keq ose do te kritikonin .Me kalimin e viteve krijova nje reth vicioz ne mendjen time per te gjetur nje rrugedalje nga ajo gjendje stresi te pakontrollueshem qe kisha me veten time por frike pa ndonje arsye specifike mendja krijoi nje mur izolimi ndaj ketij stresi duke mos te bere me pershtypje fjalet dhe thjesht injoroja keshillat apo kritikat e te tjereve dhe arrita ne gjendjen moskokcarje por cdo gje qe ndodhte ne familje apo ne shoqeri nuk kisha me emocionet qekisha u bera tip i ftohte me te gjithe thjesht i degjoja por nuk me bente pershtypje isha shum i zene me problemin tim,gjate kesaj gjendje per te clirur veten nga stresi masturboja 2 here ne dite deri sot kam masturboj perdite per te cliruar veten. gjate moshes 18 vjec fillova te flija shum vone naten flija ne oren 4 te mengjesit dhe zgjohesha ne dreke kjo gjendje vazdon perditte edhe sot fle shum xone zgjohem vone rii i trullosur me punon mendja bosh ska deshire per asgje ne jete thjesht ndjek nje rutine te perditshme timen dhe nuk provoj asgje te re kjo me ka shkaktuar paaftesi per te punuar sepse nuk kam durim dhe deshire per te punuar nuk me ben pershtypje asgje thjesht i injoroj gjerat kam frike nga pergjegjesite qe kam per te ardhmen do arrij dot te behem njeri normal te punoj te martohem dhe te jem i lumtur si githe te tjeret kam deshire dhe mendohem do tja arrij dot qellimit qe te jem njeri normal te jem si gjithe te tjeret te shoh anen pozitive te gjerat te kem motivim cdo dite ne mengjes kur zgjohem.Vuaj shum nga ana shpirterore familja me shikon me nje sy tjter si njeri deshtak ne jete qe sdo behem dot njeri normal me thone je shum i stresuar kam deshire te rri vetem nuk me pelqejne njerezit dua te rri vetem.kam nje pyetje qe mundon shume ndergjegjen time a do te arrij te kthehm njeri normal njeri i qete me ndjenja te punoj me psikoterapi dhe me ilace nga psikologu a rrijne ilace dhe psikoterapia te behem njeri normal? Faleminderit

  1. Skerdi says:

    Pershendetje!
    Ajo qe un doja te te thoja eshte qe gjendja qe ti ke e kan dhe shume te tjere.
    Ti je djal i ri dhe nuk ke pse te perdoresh ilace sepse me von do behesh vartes dhe nuk i shmang dot.
    Un jam 24 vjec, para disa muajsh kalova nje gjendje ankthi, atak panic sepse kisha shume probleme te mijat personale me vajzen qe bashkjetoja njkohesisht prindrit e mi qe se donin puna ekonomia etj etj dhe duke i mbajt gjerat me mendjen time dhe duke mos fol me njeri arita ne ate gjendje.
    Perdora vetem nje muaj ilace dhe i lash dhe i dhash qellim vetes qe un do tja dal dhe ja ku jam.
    Ajo qe un dua te te them konkretisht eshte qe :
    1-gjej dike te besuar qe te mund te shprehesh lirshem dhe qe mund te te jap keshilla apo qetesoj me fjalet e tij apo saj.
    2-dil sa me shume dhe mundohu mos te mbyllesh ne veten tende
    3- mendo dhe thuaj vetes qe ka plot te tjer atije jasht qe kan po te njetin problem
    4- thuaj vetes qe ti do tia dalesh
    5-gjumi eshte pika kyce per ankthin duhet te mbash nje regjim konstant gjithmon pra mos te flesh shume von sic ti fle dhe as mos te ngrihesh shume von sepse kjo ta perkeqeson me shume gjendjen qe ti ke.
    6-sa her qe te ndjesh dicka qe nuk shkon me ty gjithmon kudo qe te jesh mendo dicka tj dhe mer frym me hunde thell dhe nxire me goj sepse kjo te qeteson.
    Thjesht mundohu te kuptosh qe e ke psikologjike dhe jo fizike dhe kur te arish ta kuptosh gjendjen qe ti ke dhe mos te friksohesh ne momentin qe mund te ndjesh marje mendsh , marje fryme rrahje zemre te shpejt,nxehje trupi, keputje, ndjesi t evjella, apo cpime ne trup te siguroj qe nje dit do arish ti kontrollosh shume mire sic un bej sot sepse sdo te te bej pershtypje ajo gjendje duke ditur qe ti je i vetmi qe e komandon ne trurin tend.
    Per pjesen e te ardhmes mos u frikso, asnjeher nuk e dim cfar do na sjell e nesermja ti e mendon tani sepse nuk je ne gjendje te menaxhosh situaten por kur te arish ta besh te siguroj qe do ta shikosh ndryshe situaten.
    Ashtu e mendoja dhe un ne fillimet e mija por ja ku jam vazhdoj punen, po bej nje universitet te dyt jam shume mir fizikisht etj etj.
    Persa i perket familjes mendoj qe e shikon ti me syrin e gabuar sikur ata te shikojn ne ate menyr dhe eshte normale me beso kur je ne kete gjendje te duket ashtu jo vetem tek familja por dhe ne shoqeri dhe kur del ne rrug duket sikur te shikojn sikur flasin per ty por jo eshte nje mendim joni negativ, por ti mundohu tshikosh anen pozitive te gjerave.
    Nqs ti do duash te keshilloj psikoterapi dhe jo ilace nga experienca ta them sepse pastaj te japin vartesi por un shyqyr kam babin qe eshte mjek psikjater dhe i hoqa dhe jam shume mir sot.
    ndonjeher kam probleme shume por shume te vogla ne krahesim me perpara por sic te thash kam meuar ta menaxhoj dhe kur ndjej ndonje shqetesim e di nga se me vin de cfare te bej.
    Te urroj te shkuara dhe shume suksese

    1. Artan says:

      A mundem me kontaktu me ju ?

  2. Samir says:

    shume po identifikohna me storien tende, a mundem me kontaktu?

Ju lutemi që komentet tuaja të jenë mbështetëse dhe jo gjykuese ndaj të tjerëve. Faqja administrohet, ndaj komentet postohen vetëm pas aprovimit nga administratori.

NJV