11.10.2018
Pershendetje, prej shume kohesh (vitesh) ndihem ne gjendje te mjerueshme dhe kam menduar ti jap fund shpesh here. E di qe kjo situate e ka nje zgjidhje por spo ja dal dot vetem, do doja tja vija dickaje gishtin si fatjore te gjendjes time por sdi, kam humbur aftesine per ta pare jeten te bukur apo per te ndjere kenaqesi. E di qe me duhet ndihme per tja dale por sdi ku te drejtohem apo ku tja nis. Gjendja ime ekonomike sme lejon qe te trajtohem nga nje psikolog me seanca te kushtueshme. Prandaj nese do me jepnit nje ide se si mund tja nis, ju falenderoj.
Ju lutemi që komentet tuaja të jenë mbështetëse dhe jo gjykuese ndaj të tjerëve. Faqja administrohet, ndaj komentet postohen vetëm pas aprovimit nga administratori.
Me vjen shume keq qe ndihesh ashtu.
Une mund te te ndihmoj duke te degjuar apo thjesht te te keshilloj,nese ti deshiron.
Me thuaj me shume se cfare e shkakton gjendjen tende.
Andi
Pershendetje Andi, dhe faleminderit per pergjigjen. Ky problem mendoj se vjen shpesh here prej zhgenjimeve ne pune, ne familje ne lidhje me njerezit ne pergjithesi, shpesh here me duket sikur cfaredo synimi une ti ve vetes ne fakt nuk arrij asgje. Ndihem nje njeri i deshtuar dhe e vetmuar. Jam munduar ta diskutoj me njerezit per rreth por pavaresisht sa duan te ndihmojne dhe ndajne me mua situatat e veshtira ku kane qene,ata smund te ma japin nje recet. Sepse ose ata te gjithe kane qene ne kte pike, gje qe ma shton deshperimin ose ata se kuptojne kte gjendjen time, ku une kam frike edhe te rri fizikisht vetem pasi e vetmja gje qe mendoj eshte qe nuk shoh rrugdalje.
Eliza konsultohu më ndonje neuropsikiater mos e le më të mujt ankthi ty Se dhe vet qe 5 muaj gati jam keshtu jam mundu vet ta luftoj Po jo disa disa i Largova Po jo vet nuk Munda se nisa te lodhem nga ajo gjendje prej takimit më neuropsikiater jam shum më mirë shyqyr zotit dasht zoti te na e lehtesoj kete gjendje