Gjeta kete hapsirë dhe si e panjohur qe jam,se nevoj qe kam te shprehem diku se po vdes pak nga pak,s’kam deshir te jetoj,dhe me rendon cdo dite qe kaloj.E gjitha kjo për shkak te njerezve idiot qe me duhet te perballem cdo dite,gjendjes sime shendetsore,te kaluares sime te tashmes sime dhe te ardhmes sime te pasigurt..Vetem nje zot e di sa te veshtir e kam,gati po mbytem,do te doja kaq shume te vdisja njeher e mire e te shpetoja nga kjo jete e shpifur dhe nga ky rreth njerzish qe me bejn te ndihem e paaftë e padashur dhe e urryer.Mezi pres te mbaroj shkollen ,te mar diplomen dhe ne vitin 2022te iki nga Shqiperia .E verteta eshte se jam lodhur nga vetja ,nga refuzimi i njerzëve,nga fyerjet,nga Shëndetit dhe vetbesimi i dobet nga lotet nga dhimbja e pafund.Kam e provimet e fundit te sezonit te bachelorit se jam ne vit tret e s’kam nerva per asgje.Ne fakt eksperiencat e mia me njerezit dhe ndodhitë e mia mund te beheshe nje liber.Ka shume gjera qe kanë ndodhur e kam len gjurmë tek une,ndonjeher pyes zotin qe cte keqe kam bere per te merituar nje nen qe mir qe me keqtrajtimi ter jeten me fjal te vrazhda po kur e la punen e u permiresua disi se puna i jepte shume nerva u be me te Meta mendore,u semur psikologjikisht rende sa ka kater vjet qe vazhdon ne kete gjendje,rri shan gjuan e bertet e ben tentativa te vazhdueshme per Tu vetevrar.,,ne nje ane nuk ka faj qe eshte ne ate gjendje,t’a shikosh jeten e saj eshte ferr i vertet,pervecse i vdiq e Ema qe ne foshnjeria dhe babai ne adoleshencë e menjanonin ne klas se calonte dhe martuan me zor ka
perjetuar shume gjera nga fisi i babit,dhune sherre pafund,gjithsesi edhe me mua u tregua shume keqe,me qortonte dhe hapte sherr per cdo gje,babi im si njeri me 3,4klas shkoll,si nje kazmaxhi dhe bojaxhi qe esht normale fryheshe shume nga ajo,kam nje vella po ate e kam pas me shume si komshi,si nje bashkejetues ne te njejten shtepi,as nuk donte t’ja dinte a kishte motra hall a Jo,ma bente Ka mundesi te ikesh s’do merem me ty,ose ikte ai,ne shkolle gjithmon mesuesit dhe pedagoget si dhe nxensit e studentet nuk me donin,me trajtonin gjithnje si te teperta,si ajo vajza qe esht budallack,qe s’di,qe esht e paaftë,sme afron askush,tani po i mbaroj studimet por e di qe kto tre vite shkoll jan qene super te lodhshme,pervec halleve ne shtepi isha e detyruar te duroja cdo dite ne klas fjalet e shikimet,fjalet kunjat lojrat keqdashes te te tjerve,para ca muajsh ndodhi një ngjarje ku njera provokoi nje sherr te madh qe me dha fyerjet e gjysmës se klases,u cudita qe edhe ata qe kisha muhabet me lan,siduket nje prof ateher ma dha provimin nga meshira jo se e meritoja ndoshta e kishte ditur situaten t’ime,ma beri mua shiko po t’a vendos nje pese po mos t’a Mari vesh njeri,me erdhi shume turp nga vetja qe pranova,po s’kisha zgjidhje tjeter,isha ne gjendje te keqe shendetsore,sepse un kur perjetoj nje situat te keqe me jep e pasoja fizike,do te doja t’i thoja jo po nuk mund t’i thoja,nuk isha ne pozita te mira,me rrinte cdo dite ne mendje ofendimet e vajzave t klases dhe si provimi te cilen u detyrova t’a mar nga meshira pa merit.Mir qe u be shkolla online sepse nuk e di se si me muaj te ter do te duhej te perballoja edhe idiotet ne klas edhe sherret ne shtepi,pak kohë me vone im at vuri dorë mbi mua dhe un e denoncova te gjith kunder meje ee, nejse kjo kaloi,me vone nga maj pata nje perplasje te ashper me familjen e xhaxhit,sepse gruaja e tij e ai me folenë rend pse kisha qelluar kushuriren e vogel (e bera sepse ajo me kercenonte dhe me fyente)un kisha vite qe sado nuk shkonin familjet tona e mbaja afer kushuriren,gruaja e xhaxhit gjithnje sme ka dashur dhe normale nje rast te tilla s’do rrinte pa shfrytezuar qe te me mallkonte ofendonte te bente skena mes t lagjes,dhe te frynte akoma me shume kushuriren e vogel kunder meje,po e ajo s’esht fare e pafajshme kushurira,si m perfiton tjetra e shikon qe familja ime sme mbron e familja e saj me urren dhe pa pik turpi ndez sherre,s’esht fare mirenjohëse,un ate e kam mbajt afer me shum se tim vella ku vjen puna ca ste punon,nejse e afrova prap se thash para se te iki Jasht mos te largohem me inate,po nusja e xhaxhit si shtrig sme do,hajt po ua var e atyre,vjen koha tani filloj sezonin e provimeve une,u semura,u semura nga gjith kto gjera,me rendon e semundja ime,po gjithsesi edhe pse prej spitali vajta ne shkoll te paraqitesha ne projekt për respekt te pedagogut qe me kishte dhen provimin ateher,njeher pash rruges at tipen qe kishte hap sherrin,edhe mbas kaq shume muajsh si kishte thirr mendjes,me qeshte pa pik turpi kur me pa ishte me dike that nga klasa,nejse po si dhash rendesi asaj,mua me acaroi prap dicka nje sjellje qe ben klasa me mua,u kisha shkruar ne grup te klases Whatsapp qe mos ti thonin gje profesorit qe isha semur,nuk doja qe ai te me toleronte prap për shkak te gjendjes sime,shkoj un me vones,ma beri mua prof Do te ulesh apo te rrish ktu te lexosh projektin,mua me than e qe ishe semur,kush te tha ty qe isha semur i thash,gjith qeshen me mua si budallenj:-ti u kishe then,shtoi ai..Po i thash une por une nuk doja qe te informohesh per kete,u kisha then Mo’s te te thoshin gje.a un mes klases duke fol at…erdha ktu i thash se s’doja t tregohesh e padrejt me tjerat,duhet te isha e pranishme,tha prof diku qe un jam tolerant,,s’dua un te me tolerosh i thash,kam ardh ktu vet i thash..Edhe po m acaronte ideja qe un kisha ardh aty me 38 e gjys temperatur direkt sa kisha dal nga spitali ate dite e kisha ardh n shkoll e semur,,kto debilet e klases qe kam une mir qe se kishin respektuar deshiren t’ime mos t’i tregonin gje pedagogut,por edhe qeshnin me mua,kulmi dmth pse duhet qeshesh kur tjetri esht ne hall per me teper Ka ardhur aty te bej pjesen e tij e mos te rri ne shtepi kot e ti te vish te mundohesh aty,,berita un aty me degjuan t ter,,Edhe pedagogu,un vij ktu i thash kshu kto ne vend t’a kuptojn gjendjen t’ime e ne
vend t’a dinë për nder qe vjen e nuk justifikohesh rrin e qeshin,,ma beri nje goc,ca ke qe bertet,me acaroni i thash,ma priti nje tjeter a sa mir ua beri u tha tjerave,pastaj filloi prof duke u be moral atyre idioteve,jo po duhet t’a respektoni cdo njeri qe esht n klas jo cdo kush ka pikat e Dibra e te forta,,isha shume keq me ato nerva qe kisha mund t’u kisha numeruar 100 gjera aty e ti Beja për Dy lek mosmirnjoheset arrogantet debilet e dreqit qe me ben loj e viktim para pedagogut qe admiroja me shume po s’kisha fuqi,,mezi merrja frymë nga respiracioni i dobet dhe temperatura qe kisha,me moren ne tel e nuk u pergjigja,prof tha ka ndonje qe do te dal nga klasa nuk do i ve munges,si duket priste te dilja une donte te me ndihmonte,po une dola aty ndenja.Thash me mendjen t’ime po te kthei borxhin aty rri rehat ti,,as telefonatave nuk iu pergjigja ,kur mbaroi ora degjova nje goc qe i tha dikujt sa gjynah,,sa e urreja veten ne ate momente,,kisha fituar meshiren e nje prej urryesve te mia,nejse kaloi si kaloi kjo ca dit me vone mami im piu nje ilace kshu sic e ka fiksim ajo qe pi ilace për te demtuar veten ,iku ne spital,si mos te mjaftonte kjo,ato kafshet qe kam ne klas me acaruan prap ne Whatsapp vetem se i thash zyshes qe te na jepte orientim për provim me shume se nuk ishim te qarte (filluan kto jo pse s’flet per vete flet për ne ter na fut me nje thes ti)po mir moj pa ka njerez qe po i duken shum psh 100faqe pa ditur ca te mesosh me par pastaj une per mir I thash qe te kishim me shume mundesi per fokusim te provimi,gjithsesi kjo s’esht arsye mendoj une qe sa te gjesh rastin t’i te gaboj dikush e direkt te derdhesh vrerin,i lash pastaj pun tyre me ato llogjet e tyre ne Whatsapp qe benin llafe kastile te me lendonin mua,folen sa folen pushuan pastaj,kur e shikoj veten pas ne koh qe u sillesha si kalama ktyre u flisja kendshem i ndihmoja sa her mundja i respektoja i takoja u flisja them sa budalle qenkam treguar,mezi pres te mbaroj shkollen te mar diplomen e ta le pas kte periudh te veshtir ne jet t’ime,,megjithese gjith kto gjera lan gjurmë te une pasoja dhe shume dhimbje,per ca kohë u bera me fiksime,e lash nje djal qe kishte simpati te madhe për mua,e lash sepse une kisha frik t’a Beja te fejuar sepse i trembesha tradhetis,talljes dhe lendimit,mundohesha te ikja jasht shtepie ti shpetoja provokimeve te nenes sime,dhe te mblidhja mend e te studioja ne provime,po si dreqin mendimet negative me shoqeronin kudo,perpiqesha ne pune mos te futesha ne biseda,te shmangesh sa me shume,tua prisja njerezve sa me shkurt te qendroja sa me larg qe tu shmangesh te krijoja antipati ne ate vend,kam shoqeri me ca njerez te nje organizate joqeveritare po me ata nuk esht se u hapem shume,mundohesha t’a perjetova afrimitetin e munguar nga maredheniet njerezore duke par filma duke shkruar sa me shume ndjenjat e mia duke ndihmuar tjeret sa her kishin nevojë,,një ditë ishte një plak me ngjyra ishte rome ishte në autobuz,ishte kaq shume e lodhur sa dukeshe që kishte nevojë të ulesh po askush nuk e lëshonte sediljen,une u ngrita vet dhe i thash të vinte ula atë në vendin tim,në fillim refuzoi se kishte hallin e opinionit rrotull,pastaj un i thash hajde ktu,nëse ndonjëri të thot ndonjë gjë me thuaj mua se ja rregulloi une,gjithsecili në autobus u çudit,o sa e mir o Sa e mir jo kshu jo ashtu,ajo plaka shkret kishte zbrit n të njëjtin stacion me mua t’më falenderonte,,,une ika asajt i dhash lumturi por për mua .Une boshllëkun tim se mbusha askund.Gjithsesi un tani kam ndryshuar,ndryshe nga me par qe doja shoqëri,u rrija mir njerëzve tani i urrej njerëzit,me duken si qenie të egra të fëlliqura të liga qe jan gati të të ulin sa tu jepet mundësia,kam e një vajz më të cilën dal po e kam vetëm për kalim kohe por un s’mund t’i besoi asaj,në fakt kam një frikë të madhe në jetë,qe se di a do e kapercei ndonjëher,une nuk dua të përfundoi si nëna ime nuk dua,po shikoi që kam shumë gjëra të ngjashme me ate