Tea 08.03.2021
Kur nje person e kupton qe ka nevoje per ndihmen e nje psikologu kur nuk shfaq shenja ekstreme te ankthit, por e ka te veshtire ne perballjen e tij ne fazen qe ndodhet ku praktikisht cdo detaj i mundshem ne jete ndikon ne te gjithe gjendjen. A eshte e demshme kjo nevoje kur pacienti e shikon si “zgjedhja e problemeve te tij “ ku ne fakt zgjedhja eshte ne dore te tij ? A eshte negative ndjesia kur do qe dikush te udheheq sepse ndihesh e pasigurte ne hapat qe ben te pakten ne aspekte sociale e profesionale? Si mund te zgjidhet ndryshe kur ambienti qe ti ndodhesh nuk eshte shtyse per ty ose me persona qe ne menyre te pavetedijshme te ofendojne , te ulin te bejne te ndihesh keq kur e dine qe je ne gjendje ankthi e nuk e ke te lehte dhe presin gjithesesi respekt prej teje sepse kur ia u kthen ne te njejten menyre (dhe indirekte )vetem per ta kuptuar si me ben te ndihem kur sillen negativisht me mua dhe direkt viktimizohen e prap te ulin ? A jane keta njerez toksik ? Nese eshte rasti me i mire per ti mos perballaur vetem gjerat , por nese ndodhesh krejt vetem sepse edhe pse e dine gjendjen time nuk dine si te veprojne sepse ate sjellje kane pasur pothuajse perhere me mua dhe jane nje arsye pse une kam vetebesim te ulet . Si mund ta menaxhoj e vetme ?
Ju lutemi që komentet tuaja të jenë mbështetëse dhe jo gjykuese ndaj të tjerëve. Faqja administrohet, ndaj komentet postohen vetëm pas aprovimit nga administratori.
Përshendetje Tea e di po në situat të njejt ndodhem dhe unë pse njerzia kaq shum urrejtje pse kaq shum sjellje të këqia unë mundohem maksimumin me jep në këtë jetë nuk e di deri kur ku do vie cila pik .Pse kam lind unë kur në vend se me perkrah dikë me marr dhun .Nuk e di qfar vlere kam as kush jam .Them vall a do ja dal pse kjo jet kshtu.