Këshilla/Blog

Unes 07.06.2022

Pershendetje
Per mua eshte e cuditshme te shtroj disa nga problemet e mija nepermjet menyres virtuale , por gjithashtu dhe sfiduese per mua.
Mendoj se problemet me veten kan nisur qe ne moshe te hershme te vogel . Kam jetuar ne nje familje me gjendje ekonomike mesatare , me dy prinder korrekt tradicional dhe me mentalitet shume te larget nga i imi , me nje moter me te madhe problematike e cila sillte gjithmone probleme ne shtepi zenka sherre te cilat beheshin objek referimi per mua e te ardhmen time “Mos u be si jot moter!”.
Qe ne fillore , mamaja ime ka qen e para per kritika per gjykime ndoshta dhe “bullizim” , duke shprehur “Nuk do behesh kurre , do perfundosh rrugve po nuk msove “ e deri tek shendeti im , fytyra ime ,qendrimi …
me kalimin e kohes u bera nje femi i mbyllur , nuk flisja nuk qeshja , nuk kisha shoqeri , ose dhe ato qe kisha largoheshin. U futa ne rrjete sociale , gje nga e cila mora dhune te rende fizike shpesh her nga babi im. Tentova vetvrasje, ilace , prerje te duarve . Nuk isha me vetvetja . Nuk doja veten . Nuk doja jeten . Bera shkollen e larte ne nje dege qe nuk e doja . Kurr nuk e pata mbeshtetjen emocionale te prinderve . Te askujt. Cdo kund ndihesha vetem . Aq sa ngela vetem . Ne moshen 18 vjec njoha nje djal me te cilin jam akoma, e desha e dua shume . E mbajta te fshehte per shume vite duke pasur frike nga familja . Motra nga ana tjeter me goditi me thike mbas shpine ,ajo gjithmon e ka bere … kam 2 vite qe nuk flasim . Prinderit nuk me degjojne kurre nuk me mbeshtesin . Punoj por nuk jam e lumtur . Kam kriza ataku ,ankthi ,marrje fryme ,endrra ,mos vlersim te vetes dhe mbi te gjitha FRIK. Jam munduar te konsultohem ne nje psikolog per nje here te vetme ,por frika guximi me la dhe nuk u ndoqa. E ndjej veten te humbur dhe ne rruge pa zgjidhje . I gjithe pershkrimi mund te jete 1% i gjerave qe mund te kem ne koken time , por pse jo …ndoshta nje pergjigje mund te vije
Faleminderit