Këshilla/Blog

Sara 08.04.2022

Prsh faleminderit per kete mundesi qe na keni dhen, sinqerisht kete rrefim nuk di nga ta filloj jeta ime ka qen shume e veshtire vuajtet filluan qe ne moshen 11 vjecare ku per shkak te nje historie qe ndodhi u prek e gjithe familia ime dhe une kam vuajt nga bullizmi ka arritur deri sa me ofendonin me fjalet me te ulta me kapnin nga krahu duke then do te degjeneroj do tju cajm zorret e shume fjale te tjera nderkohe qe si familja ime dhe as une nuk kishim asnje faj per ate cka ndodhi kur shkoja ne shpi nuk tregoja dot asnje gje pasi kur shkoja I shikoja te gjith ne lot morali dhe ajo cka familja ime kishin ndertuar me mund U shkaterruan brenda nje momenti dhe Pa pasur asnje faj per kete e kalova si e kalova ate gje por padyshim duke len gjurm tek une ne moshen 14 vjecare njihem me nje djale u dashurova dhe kalova 3 vite me te pas 3 vitesh qe ishim te dy te dashuruar ai u njohur me familjen time dhe une doja te njihesha me familjen e tij por panvaresisht se ai me donte shume me la sepse familja e tij nuk e pranonte nje vajz qe kishte nje opinion te till per shkak te te kaluares u ndava me te dhe ne vuajtje e siper njihem me duke tj te cilit i thash shok i halla zemren e vajtova ne krahet e tij ai ne fakt u dashurua me mua dhe une per te ngushelluar veten dhe duke pare cfare djali ishte i dhash nje mundesi, gjithcka ndodhi papritur dhe une rash shtatzane femijen ram dakort ta mbanim e keshtu u martuam , ne lindjen e femijes tim I cili ishte bekim nga zoti ndodhi crregullimi I’m i pare I emocioneve gati nje vit vuaja nga mendimet negative mendoja se do me vdisnin prinderit qaja gjith naten pse i kisha bertit femijes tim apo pse u solla keq me mamin apo babin thuajse nje vit flija diten sepse naten e laja me lot, me forc dhe ndihm nga bashkeshorti Im e kalova dhe ate faze dhe arrita te behem mire me bashkeshortin kam shkuar mire e kam shume xhan e vleresoj e respektoj dhe I jam shume mirenjohese sepse me ka qendruar afer ne veshtiresi sa ishte Ketu me mua ne shqiperi sepse ka 3 vjet qe esht ne emigrim dhe I kam qendruar por kurre nuk e kam dashuruar e as ai mua mes nesh nder keto 8 vite ka pasur me shume shoqeri dhe distanca ka qen e dukshme nga te dyja anet sidomos tani qe ka ikur flasim nje her ne 2,3 dite dhe nuk esht se interesohet shume se cfare ndodh ndonjeher me vriste shume edhe fakti qe jetoja pa dashuri megjithate me te gjitha keto veshtiresi kam qen mire deri perpara disa muajsh ajo cka ndodhi me ka traumatizuar terrorrizuar dhe ajo cka shpesh mendoj esht me mire te vdes edhe ateher gjerat do te Jen mire, jam e lodhur dhe sinqerisht ajo cka me ka ndodh me ka heq dhe deshiren per te luftuar per te qen prap njeri me Halle dhe probleme ama njeri normal. Perpara disa muajsh shikoja ne enderr veten time duke kryer mardhenie me femijen tim ka qen afer mengjesit zgjohem si e pataksur dhe fillova te qaj nuk ja thash njeriu kte gje po e vetmia gje qe mendoja gjithe diten ishte si mundet Valle nje nene te shikoj kte enderr me femijen e saj 7 vjec isha e shperqendruar per gati nje jave ne shumicen e kohes qaja dhe pasi e pane gjendjen time prinderit dhe motra filluan te me pyesnin se cfare halli kisha por me vinte zor te tregoja bashkeshortin e kisha ne emigrim, cdo dite fiksohesha aty dhe pervec ksaj me vinin mendime negative ne kok , psh sikur ne nje filem te shfaqej nje skene erotic mua me shkonte mendja tek endrra dhe mendja ime sillte mendime qe une sdoja ti mendoja kjo ndodhte edhe kur e shikoja femijen tim u bera shume keq me filloj ankthi derisa me kapi dhe atak paniku dhe me cuan ne spital doktori me tha eshte atak paniku me beri moral pr ta marr jeten me me sportivitet dhe me dha ilace (neurocare dhe valsed) I konsumova per dy jave dhe pasi u bera pak me mire I lash , u qetesova edhe pse akoma e kisha si traum ate gje dhe me vinin ndonje her mendime por I thoja vetes kjo gje sesht reale mos e mendo me ,kisha arritur ta kontrolloja sadopak veten deri ne fillim te marsit ku me filluan perseri mendimet negative nuk e di as pse, me ndodhi nje dit dy dhe keshtu per disa dit derisa me filluan prap shenjat e ankthit u bra keq vtm qaja perseri gjith naten Pa gjum kisha disa dit qe mbijetoja me 2,3 ore gjum e detyruar shkova perseri mora te njejtat ilace qe me kishte dhen doktori I konsumova perreth 3 jave dhe kam disa dite qe I kam len jam me mire por prap e kam traum me vin rralle here akoma mendime negative por perpiqem te qetesoj veten, jam ne nje luft me veten dhe ndonjeher deshiroj te vdes sepse pervec se fajesoj veten qe arrita te shikoj ate enderr me femijen tim e fajesova veten sepse me vone me vinin mendime negative ne lidhje me femijen tim e fajesoj veten sepse i qendroj larg femijes tim nuk i fal dashurin e duhur nga frika dhe kte gje nuk ja fal dot vetes. Ajo qe dua eshte qe zoti te ma marri jeten sepse nuk e meritoj te jem nje nene, por e di kam frike edhe te vdes ndonjeher dua te kthehem perpara kesaj endrre dhe te jetoj pa kto mendime qe po me shkaterrojn… Pas gjithe kesaj pyetja ime esht kjo a ka zgjidhje per mua dhe a e meritoj kete zgjidhje nese ka ? Flm nese e lexoni historin time dhe se di a do behem ndonjeher mire por cfardo qe te ndodh jam e binder qe kjo ka per te len shume shenja tek une .

  1. MSc. Sokol Kosta says:

    Pershendetje Sara.
    E lexova me vemendje gjithe shqetesimin tend. Mendoj se psikoterapia eshte opsioni me i keshillueshem ne rastin tend. E them kete se shqetesimi qe sjell eshte kompleks dhe afatagjate. Aty nderthuren traumat e perseritura me elemente te pavetedijshem dhe ndikimet e personalitetit. Faktore te tjere jane ndjenjat e fajit qe shoqerojne te perditshmen tende bashke me nje zemerim te mbledhur dhe te pashprehur qe perkthehet nganjehere ne forma te ndryshme sjellore. Ajo qe mund te them permbledhurazi eshte se jo vetem qe e meriton kete “zgjidhje” por edhe se mund ta ndermarresh nje hap te tille drejt kesaj “zgjedhje” qe ka ndoshta disa kosto por qe do te mundesoje nje marredhenie me te mire me veten se pari dhe me pas nje marredhenie me te tjeret dhe sidomos me femijen dhe bashkeshortin.
    Jeta jote ka qene dhe ndoshta eshte ende e veshtire. Por nuk besoj se “nje enderr e keqe” e ben ate te pamundur. Gjurmet e ketij ngerci qe ndjen tani jane lene kohe me pare. Prandaj edhe njehere te rekomandoj te kontaktosh nje psikoterapist dhe te provosh nje “kure permes fjales”.
    Je e mirepritur te me shkruash perseri dhe te kerkoj ndjese per vonesen ne pergjigje.
    Gjithe te mirat
    Sokoli

  2. Sara says:

    Prsh perseri doktor , do te kisha deshire te kisha nje kontakt tuajin nese esht e mundur nje e mail ose adres instagrami fb ju lutem flm

Ju lutemi që komentet tuaja të jenë mbështetëse dhe jo gjykuese ndaj të tjerëve. Faqja administrohet, ndaj komentet postohen vetëm pas aprovimit nga administratori.

NJV