Uarda Beçerri says:

Përshëndetje, e dashur dhe faleminderit që e ndave me ne shqetësimin tënd.
E kuptoj vështirësinë që ndjeni se po kaloni me vajzën tuaj me mënyrën sesi ajo përqaset ndaj situatave të ndryshme (të arsyeshme apo të paarsyeshme qofshin ato), kryesisht në familje.
Si fillim, ajo që unë do të këshilloja do të ishte promovimi i një komunikimi të hapur dhe të qetë. Përpiquni të kuptoni dhe të komunikoni me vajzën tuaj në mënyrë të qetë dhe të kujdesshme. Pyeteni për arsyet e shqetësimit të saj dhe dëgjoni me kujdes përgjigjet që do ju japë. Përpiquni të zbuloni nëse ka disa shqetësime të fshehura ose emocione të pazhvilluara që mund të jenë shkaktarë të këtij reagimi emocional intensiv.
Përmes një komunikimi të mirë dhe një vëzhgimi të kujdesshëm, mund të identifikoni dalëngadalë shkaqet që mund të krijojnë këto situata. Dhe nëse zbuloni se ka disa situata që çojnë në të tilla reagime, mund të planifikoni paraprakisht dhe të merrni masa parandaluese. E rëndësishme është që në shumë forma ti shprehni vajzës suaj mbështetje dhe siguri në momentet kur ndjehet e shqetësuar.
Mundohuni që përmes komunikimit të nxitni shprehjen e emocioneve. Një mënyrë e dobishme për ta ndihmuar atë të menaxhojë emocionet është të inkurajoni shprehjen e tyre. Mësojeni të identifikojë dhe të shprehë emocionet e saj në mënyrë të shëndetshme dhe konstruktive. Mund të përdorni lojëra, letër dhe laps ose aktivitete arti për ta ndihmuar atë të komunikojë emocionet e saj.
Ndërtoni rutina dhe plane të strukturuara. Fëmijët zakonisht ndjehen më të sigurt kur kanë një rutinë dhe strukturë të qartë në jetën e tyre. Sigurohuni që vajza juaj të ketë një orar të përcaktuar për aktivitetet e përditshme, duke përfshirë gjumin, ushqimin, lojën dhe marrëdhëniet me familjen. Kjo ndihmon në krijimin e ndjenjës së sigurisë dhe kontrollit.
Sigurohuni që vajza juaj të ndjehet e dashur dhe e mbështetur në çdo moment. Tregoni mirënjohje për aftësitë e saj dhe inkurajoni e shprehni krenari për arritjet që bën. Përqendrohuni në forcimin e marrëdhënieve pozitive me të dhe krijimin e një atmosfere pozitive së bashku.
Nëse shqetësimet vazhdojnë dhe keni vështirësi të menaxhoni emocionet e vajzës, konsideroni të konsultoheni me një specialist të shëndetit mendor, si një psikolog apo terapist për fëmijë, pasi mund të ofrojnë udhëzime më të personalizuara dhe strategji më specifike.
Megjithatë, kujdesi dhe ndihma e prindërve janë shumë të rëndësishme në mbarëvajtjen dhe menaxhimin e emocioneve të fëmijëve.
Çdo fëmijë është unik dhe kërkon ndërveprim të personalizuar dhe vëmendje të veçantë.

Unë ju falenderoj dhe pres të dëgjoj sërish nga ju.
Uarda