Këshilla/Blog
Depresioni
bullizmi
Vajza 1 18.10.2019
Pershendetje !
doja te konsultohesha me juve per dicka qe me shqetson prej kohesh .
Kur kam qen ne fillore dhe 9 vjecare kam qen pre e bullizmit pothuajse cdo dit , dhe kjo ka shkaktuar nje sere demesh te une .
tani qe kam ndryshuar shkollen jam ber me njeri social por kto demet jan te une akoma .
i besoj pafund cdo njeriu
kam frik se mos me lendojne
kam frik se mos ngelem vetem
dua qe te me duan te gjithe
dhe merzitem shume shpejt, nje fjale te vogel te me thone une direkt merzitem .
cfare me sugjeroni?
Ju lutemi që komentet tuaja të jenë mbështetëse dhe jo gjykuese ndaj të tjerëve. Faqja administrohet, ndaj komentet postohen vetëm pas aprovimit nga administratori.
Përshëndetje,
Duket se nuk ka qenë e lehtë për ty e gjithë përiudha e shkollës 9 vjecare. Ashtu sicc thua dhe ti, mesiguri pasojat ne ditet e sotme nuk janë zhdukur, madje dhe sot mund të ketë vështirësi të ndryshme.
Shpesh nuk është e lehte të dish si të sillesh apo ndjehesh pasi nuk je ndjerë e sigurtë mes njerëzve. Dhe nga ndjesitë dhe mendimet që po rradhit, duket se marrrëdhënia me të tjerët të shkakton ndjesi të ndyshme madje në momente të caktuara dhe kontradiktore. Aq sa do doje tju besoje njerëzve aq dhe ata të frikësojnë. Gjendja e kontradiktes por dhe friëkrave të ndryshme është normale derisa ke patur përjetime të tilla dhe mënyra më e mirë është që në momente të caktuara të kërkosh ndihmë të njerëzve që ke pranë.
Sa i përket mërzitjes dhe frikrave të mëdha në lidhje me të tjerët mënyra më e mirë do ishte të flisje më një psikoterapist.
Kjo do të ndihmonte të kaloje momentet trumatike që ke përjetuar.
Të përshëndes
Klodjana
Une te kuptoj shume mire.
Kam kaluar rrugen tende.Mir 9vjecarja po gjimnazi per mua ka qene tamam si burg
E di rastin qe pothuajse cdo gje qe flet dhd ben do ket njerez te tjere per te gjykuar.
E di rastin kur je vetem ne bank,e di rastun kur nuk te ftojne neper kafe apo party,e di rastin ku gjykohesh per paraqitjen,apo per rrobat qe vesh,qe gjykohesh per ate cfare thua,e di rastin qe sa kalon ti te duket sikur te bie bota,e di rastin cdo te thote qe nje grup shoqeror te flasin kunder teje,e di cdo te tjote te perpiqesh te afrohesh po te largojne me shume.Dhe e di qe krijon frikra me vone,per menyren ca thua apo cfare ben.Un jam ne shkoll te larte dhe pervojat e hidhura me njerezit nuk kane qene vetem ne 9vjecare.
Disa frikera i luftoj e sot.Mua te forte me ka mbajtur vetem premtimi qe i bera gjyshit para se te vdiste.Te behesha mjeke,te ngrija kliniken time,restorantin tim.Me ben te forte edhe familja dhe gjendja e tyre.Im ate dhe nena ime as 9vjecaren se kan bere,megjithese une pres te vazhdoj fakultet te dyt.Tani paramendoje ca jete do kem pasur me 2 prinder pa shkolle,e semur,e lenduar neper spitale,e tallur neper shkolla,me 200000 lek rrog ne muaj qe merrnin kta te mit.E rritur pa shok femijerie,skam pas pothuajse askend te ndaja buzeqeshjen apo lotet.As nuk kam.Nuk kam ende shoqerk te verteta,pavaresisht se periudhat e keqija ne jeten time kan kaluar.Por vetem qellimet
e mia me kan mbajur ne kemb.Te ecesh ne jete zemer.Ashtu si je.E dobet, e varfer,pa shoqeri sepse nuk te duhet shoqeri paragjykuese dhe negative per te qene e lumtur.Dhe te gjith kta dmth qe te kan cenuar neser me figuren tende kur te te shohin rruges te ulin koken.