Këshilla/Blog
Pse?
Sekreti 04.11.2019
Un vite me rradhe kam qen e rritur ne nje familje ku mbizoteronte dhuna sherret dhe ofendimet.Ne shkoll te mesme isha duke jetuar ferrin.Ne klase isha e vetmuar nuk e donte kush shoqerin time gjenin menyra vetem te grindeshin me mua.Kam qene e injoruar e nenvleresuar e share e tallur pothuajse nga te gjithe.Sidomos 4 a 5 vajza ne ate klase qe ma nxinin jeten duke me vene ne loj para te gjithve.Ose mundoheshin thjesht te me largonin nga te tjeret.Kishin nje ndikim te madh shoqeror.Adolesheca ka qene tmerr.Pervec shkolles edhe ne shtepi kishe shum probleme babi u smur rend,nena u be operacion,un e vllai u larguam nga njeri tjetri, ekonomia e shpis ra ne 0 dhe per muaj me rradh e beja gjumin me makthe u smura rash ne depresion dhe sdoja te jetoja.Nuk e di si mbijetova ato 3 vite gjimnaz te duroja kete lloj jete.Kisha zili edhe nje lyps rrugesh.Te pakten ai vec anen financiare kishte problem por ishe i qeshur dhe kishte shok.
ATA TE GJIMNAZIT i urreja pa mas,sikur te isha e njohur dhe e pasur do ua nxija jeten me keq sec ma ben mua po ca te besh zoti ne hak me vuri e hak sme dha.Ne klas plehrave su mbyllshe goja per mua e ne rrug kalonin si te panjohur.Ne universitet pak me ndryshe ne rreth shoqeror te pakten nuk kishte njerez aq te ligj por prap edhe aty u zhgenjeva nga shoqeria qe krijova.
Zakonisht mundohesha te socializohesha me te gjith ne fillim mir por zakonisht edhe aty ndodhnin probleme kur gaboja,ka tipa qe me kan inat.Nuk esht se me shajn e tallin si te gjimnazit po thjesht sme afrojne.Ka edhe ca goca shum te mira po me ato kam vetem muhabete kalimtare.Ato nuk esht se me ftojne per kafe sic bejn me njera tjetren dhe me flasin per aq koh sa jemi shkoll.Kurse ca veta nuk me flasin as rruges.
Ne mesime nuk qahem viti par ishte ca i veshtir se e beja vajtje ardhje po menfoj kete vit do jem me mir por nuk ndihem mir vet.Pervec shoqeris e te shkuares sime dhe pasigurive te mia aty eshte nje pedagog qe e tjeterson krejtesisht ate ca them dhe nuk e kupton kur shprehem.Tani paramendoje te bej un gabim aty e te gjykoj ai keta qe sme duan do ken 1 arsye me shum per te me shar kshu pas krahve ku sjam un se para syve sua mbaj jo por qe edhe nja ca veta aty seshte se me duan.Po ka e goca te mira flasim nje muhabet por kaq po ato sesht se mbajn lidhje te forta me mua.Kurse ca plehra me afrohen vetem ne sezon provimesh.Personalisht mundohem tu afrohem te jem e drejt me te gjith po askush sma kthen.Nuk kam pasur gjate gjith jetes sime nje shok te vertet.Ndihem bosh e pavler dhe e perdorur EDHE PSE ne klas me shikojn te gjith si me humoristja por te qeshurat qe i bej te tjereve jan kur dua te mbuloj ndienjat e mia te trishtimit.Nje dit kur po kthehesha nga shkolla pash disa te klases te fakultetit te nderronin drejtim.As me folen me trajtuan si te huaj.Por kir nejta ne nje kafe pash nje vajz lypse 10 a 11 vjec ishte duke qare e kishte rrahur dikush se po lypte ne dyqanin e tij u mundova ta qetesoj i dhash lek dhe buk ajo ishte analfabete nuk shkonte nr shkoll dhe ishte shum ezmere por e bukur te gjith me shihnin me cudi kur e prekja e i rrija afer dhe isha mir pran saj kaluan ca koh e asaj ju rikthye gezimi.Kurse un se di pse jam e gatshme per kedo po askush ska lidhje domethense me mua.Perkundrazi shumicen e rasteve vetem jam injoruar dhe shar.Nja dy te klases jam munduar tu afrohem te sqaroj ndonje gje ata thon se jam e mir e skan gje me mua po un i shoh si me shmangin.Ndihem keq ne kete lloj jete e padashur e padukshme e pavleresuar e perdorur dhe nuk jam mir.Askush sme njeh sme kupton nuk me afrohet pavaresishr se mundohem te jem e drejt me te gjith.Mos duhet te mbyll kontaktet me njerzit nga gjitha kto qe kam kaluar,mos duhet ta le shkollen?
Ju lutemi që komentet tuaja të jenë mbështetëse dhe jo gjykuese ndaj të tjerëve. Faqja administrohet, ndaj komentet postohen vetëm pas aprovimit nga administratori.
e dashur, kjo eshte jeta por ti mundohu te behesh eforte dhe asnjeher mos hiq dore nga enderrat tua, te perqafoj
Pikë se pari. Urime. Urime sepse nuk je dorëzuar. Urime sepse ke çar nëpërmjet vështirësive të ndryshme që dikush tjetër do kishte hequr dorë. Urime që i ke rezistuese bullizmit, urime që don të vazhdosh të jetosh, urime që kërkon ndihmë.
Ti je një person i mrekullueshëm që nqs dikush nga të gjithë ato qe nuk te vlerësojnë, do ta dinin hostorin tënde, do vinin dhe do u përuleshin.
Dua të them disa gjëra që shkolla, familja nuk na I ka mësuar.
– thuai çdo mëngjes kur hap sytë “faleminderit”. Pse? Sepse jeton, je e shëndetshme, je e fortë, ke familjen. Në këtë mënyrë je mirënjohëse dhe e nis ditën me vetëbesim.
…(vazhdim I komentin sipër)
– Mendimet negative na sëmurin. Por çfarë të bësh? Mendo si do ti përballonin situatat e vështira një person tjetër që njeh. ( lexo biografi personazheve që kanë kaluar shumë përbuzje para se të bëhen të famshëm. (Oprah Winfrey)
– Mos u shoqero me shoqëri TOKSIKE. Ato që të nënvlerësojnë, të tallin, të përbuzin, të ulin, të tallin… Mbaj largë. Nuk ke nevojë për ato. Më mirë vetëm sesa me persona negativë. Ato duan të të ulin dhe mos te shikojnë kurrë lartë. Por ti me shpirtin e fortë që ke mund të arrish çdo gjë.
– vendosi diçka synim vetës dhe ndiqe atë deri në fund. Shkolla nuk është çdo gjë por nqs bëhesh një grua e aftë në fushën tënde, atëherë ke bër dhe hapin e parë për të qenë e LIRË!
– Nuk ke nevojë për shoqe të qenë e lumtur, ke nevojë për vetëbesim.
Pershendetje,
Te falenderoj qe ndave me ne kete leter, te cilen e lexova me kujdes me shume dhimbje.
Ndjesite e vetmise dhe boshllekut dhe nevoja jote per t’u ndjere pjese e grupit jane prekese. Me vjen keq qe ke qene viktime abuzimi ne shoqeri dhe ne familje dhe e kuptoj friken qe kjo mund te perseritet serish edhe ne shkollen dhe shoqerine e re. Me duket sikur nevoja jote e madhe qe te pranohesh nga te tjeret, te mos gabosh dhe te pershtatesh ndoshta i ben ata te tremben.
Besoj se do te te ndihmonte te kuptosh nevojat e tua te cilat i reflekton tek te tjeret, per tu pranuar, dashur, vene re, vleresuar.
A i ndjen ti keto gjera per veten tende? Mendoj se marredheniet njerezore jane ne baze shkembimi dhe nese ti jep shume per te tjeret kur ata nuk kane bere mjaftueshem per ta merituar kjo mund te merret e mireqene dhe te mos vleresohet.
Eshte e rendesishme qe ti te ruash selektivitetin tend per cilet persona deshiron ne jeten tende dhe te investosh ne ato marredhenie, te tentosh vete te perfshihesh dhe te vesh re se cfare te ben te ndihesh e perjashtuar, pasi me sa kuptoj kjo frike e jotja eshte nder me te fortat.
Nese ke mundesi do te rekomandoja fort te filloje psikoterapine, pasi mendoj se do te te ndihmonte ne ceshtjet qe ke ne raportin me veten dhe te tjeret.
Uroj te te kem ndihmuar sadopak dhe shpresoj te shkruash serish nese ke dicka tjeter. Me te mirat!
Te marresh keq nga te tjeret dhe nuk merr mire.Te gjith te flasin ofendojne kot per tu kapur,por veten se shohin.Sa keq qe njerez kaq te drejte kan kaq shume percmime nga te tjeret dhe ata qe e demtojne shoqerin me sjelljet e tyre jan me te pranuarit.I kam provuar vet ne ca raste dhe gjera te tilla me mbyllen shum ne vetvete.Aq sa familja ime kujtonte se mos me kishte humbur aftesia per te folur.Shum kujtime te dhimbshme kam dhe un nga shoqeria.Sepse po nuk u hape po nuk u shprehe te shohin si te paafte dhe injorant por qe te hapesh rrezikon shum se do ket tipa qe te kan inat dhe kapen kot me ty,krijohen skena qe i mban mend per nje kohe te gjate.Dhe duhet ti hapesh rrug budallait.Me eshte dashur te kerkoj falje edhe pse fyerjet e disave arrrinin qiellin vetem e vetem te kisha qetesi.Prandaj e kuptoj kete personin.Mir do bente te konsultoheshe me nje te rrahur nga jeta e njerzit se sa nje qe ka lexuar ne libra.Puna eshte ajo zor se beson kend aq shum dhe zor gjehen njerez qe duan te degjojne dhe interesohen per ty.
Se diskutoj qe edhe ndihma e psikologut i duhet perderisa ai esht profesionist dhe do perdori menyra te ndryshme ti rrisi vetbesimin.Asaj patjeter i duhet nje psikolog esht shum e re dhe nese gjerat i mban brenda vetes dhe distancohet nga njerzit se e kaluara i ndikon shum ateher gjerat nuk do shkojne mire per te.Tani paramendoni qe si duket ne shoqeri kjo,si e trashe,sikur sdi ca flet ose qe thjesht tip i ftohte.Dhe nga kjo dukje ajo vuan shum.Esht normale qe njeriu te dyshoj te vetja ku ka kaq shume percmime perreth.Asaj i duhen njerez qe ti thone sa e bukur esht,ti thone ca pelqejne te ajo,ti qendrojne prane perher,po puna eshte asaj nuk i jepen vleresime pavaresisht se kjo e ben pjesen e vet.Tani njerzit ose e perdorin qetesin dhe sjelljen e saj te mire ti bien ne qafe ose i transformojne gjerat qe ben sikur kjo u do te keqen.Pra ka pasur dhe ka shum persona ne jeten e saj qe kerkojne menyra qe ta ulin para te tjereve.Dhe seshte cudi qe nje ankese e kesaj te perfundoj ne ofendime te renda pasi njerzit mesohen qe cdo gje qe i bejne kjo do rrij do, heshti, do qaj ,do vazhdoj te sillet njelloj.Kemi nje shoqeri shum te keqe qe perfitojne nga te drejtet,dhe ligesia e budallenjve arrijne majat,jo vetem ne aspektin shoqeror por edhe ne pune,arritje,para.
Ajo duhet te ndryshoje.Te jete me e paprekur,te mos preket shume lehte,te shprehi idet me qarte.Pse jo mos te afrohet aty ku i sjellin shqetesime.Sepse shume njerez e perdorin afrimitetin e saj per ti ulur reputacionin.Ne fakt do bente mire per mendimin tim te fillonte sa me pare terapin me psikologun,dhe te mos sforcohet ne maredhenie me te tjeret,te filloj ca aktivitete si psh nje gjuh te huaj,nje kurs pikture,te rrij pran njerzve qe i japin buzeqeshie e vleresime.Mir do ishte te gjente nje person qe ti hapte zemren,te ndertonte familje,ti besonte cdo kohe, e mos te perfitonte nga naiviteti dhe pafajesia e saj si te tjeret.
Un per vete kur ndertova familje me djalin qe dashurova fillova te doja veten.Per shoqeri kam vetem kunaten.
Te marresh keq nga te tjeret dhe nuk merr mire.Te gjith te flasin ofendojne kot per tu kapur,por veten se shohin.Sa keq qe njerez kaq te drejte kan kaq shume percmime nga te tjeret dhe ata qe e demtojne shoqerin me sjelljet e tyre jan me te pranuarit.I kam provuar vet ne ca raste dhe gjera te tilla me mbyllen shum ne vetvete.Aq sa familja ime kujtonte se mos me kishte humbur aftesia per te folur.Shum kujtime te dhimbshme kam dhe un nga shoqeria.Sepse po nuk u hape po nuk u shprehe te shohin si te paafte dhe injorant por qe te hapesh rrezikon shum se do ket tipa qe te kan inat dhe kapen kot me ty,krijohen skena qe i mban mend per nje kohe te gjate.Dhe duhet ti hapesh rrug budallait.Me eshte dashur te kerkoj falje edhe pse fyerjet e disave arrrinin qiellin vetem e vetem te kisha qetesi.Prandaj e kuptoj kete personin.Mir do bente te konsultoheshe me nje te rrahur nga jeta e njerzit se sa nje qe ka lexuar ne libra.Puna eshte ajo zor se beson kend aq shum dhe zor gjehen njerez qe duan te degjojne dhe interesohen per ty.
Se diskutoj qe edhe ndihma e psikologut i duhet perderisa ai esht profesionist dhe do perdori menyra te ndryshme ti rrisi vetbesimin.Asaj patjeter i duhet nje psikolog esht shum e re dhe nese gjerat i mban brenda vetes dhe distancohet nga njerzit se e kaluara i ndikon shum ateher gjerat nuk do shkojne mire per te.Tani paramendoni qe si duket ne shoqeri kjo,si e trashe,sikur sdi ca flet ose qe thjesht tip i ftohte.Dhe nga kjo dukje ajo vuan shum.Esht normale qe njeriu te dyshoj te vetja ku ka kaq shume percmime perreth.Asaj i duhen njerez qe ti thone sa e bukur esht,ti thone ca pelqejne te ajo,ti qendrojne prane perher,po puna eshte asaj nuk i jepen vleresime pavaresisht se kjo e ben pjesen e vet.Tani njerzit ose e perdorin qetesin dhe sjelljen e saj te mire ti bien ne qafe ose i transformojne gjerat qe ben sikur kjo u do te keqen.Pra ka pasur dhe ka shum persona ne jeten e saj qe kerkojne menyra qe ta ulin para te tjereve.Dhe seshte cudi qe nje ankese e kesaj te perfundoj ne ofendime te renda pasi njerzit mesohen qe cdo gje qe i bejne kjo do rrij do, heshti, do qaj ,do vazhdoj te sillet njelloj.Kemi nje shoqeri shum te keqe qe perfitojne nga te drejtet,dhe ligesia e budallenjve arrijne majat,jo vetem ne aspektin shoqeror por edhe ne pune,arritje,para.
Ajo duhet te ndryshoje.Te jete me e paprekur,te mos preket shume lehte,te shprehi idet me qarte.Pse jo mos te afrohet aty ku i sjellin shqetesime.Sepse shume njerez e perdorin afrimitetin e saj per ti ulur reputacionin.Ne fakt do bente mire per mendimin tim te fillonte sa me pare terapin me psikologun,dhe te mos sforcohet ne maredhenie me te tjeret,te filloj ca aktivitete si psh nje gjuh te huaj,nje kurs pikture,te rrij pran njerzve qe i japin buzeqeshie e vleresime.Mir do ishte te gjente nje person qe ti hapte zemren,te ndertonte familje,ti besonte cdo kohe, e mos te perfitonte nga naiviteti dhe pafajesia e saj si te tjeret.
Un per vete kur ndertova familje me djalin qe dashurova fillova te doja veten.Per shoqeri kam vetem kunaten.Me keta te universitetit vec nje fjsl goje,nje pershendetje,ndonji muhabet te castit shkembejm,nuk i jap rendesi askujt.Fundja fundit edhe 6 muaj dhe pastaj sfo takohemi me.Pra vajza mos tu japi prioritet lidhjeve kalimtare nese ska baza per miqesi te verteta.As juve mos jepni.Kur mbaron gjithcka ndihesh e konsumuar.
Edhe un kam qene pjese e bullizimit dhe e di un dhe ti kemi nje histori te ngjashme pasi edhe mua me ka ndodhur e njejta gje plotesidht si ti po ne jemi femra te forta mund tja dalim te jam kurajo te vazhdosh ashtu si I jap vetes time